Sarmaşık Zamanlar

Elinden balonunu kaçırmış
hüzünlü bir çocuk gibi gölgem.
Yürüdükçe dağılıyor içim
hava aydınlanıyor.
Yeni bir güne,
yeniden başlayamıyorum.

Arkamdaki günlerin gölgesi
sarıyor ayaklarımı hüzünlü sarmaşıklarla
uzaklara gitmek istiyorum.

Yemeklerin tadı hep aynı.

Tuz gibi seviyorum derdin
tuzla buz oldum.

Hiçbir cümle ikna etmiyor beni.
Fotoğraflar biriktirdim kalbimin albümünde
hepsinde gülüyorsun.

Sen de bilirsin,
gamzelerin bana benzer.

Kuşlar su içiyorlar gülüşünden.

Sabit Emre Zengin

Sahte Vefa 7.sayı Aralık 2013